'Ik wilde leven, niet meer geleefd worden'

Origineel artikel

Vandaag zien we een sterke stijging in het aantal personen die door ziekte of invaliditeit niet aan de slag zijn. Het aantal arbeidsongeschikten stijgt zelfs sneller dan het aantal werkenden. Het CM-project ‘Weerbaar op het werk’ wil dit groot onevenwicht aanpakken.

‘Met ‘Weerbaar op het werk’ wil CM een gids zijn voor arbeidsongeschikten. Tegelijkertijd willen we ook preventief werken, om te vermijden dat mensen uitvallen op het werk’, vertelt Jolien Geuens, stafmedewerker productontwikkeling en innovatie bij CM. ‘Zodat je als werknemer (opnieuw) sterk in je schoenen staat.’

Jouw voorkeur

Je krijgt een handig overzicht van verschillende diensten die geschikt zijn voor iedere situatie. ‘Want niet iedereen gaat graag individueel in gesprek met iemand. Sommigen volgen bijvoorbeeld liever een webinar. Zo kunnen onze leden zelf kiezen wat ze nodig achten’, legt Jolien uit. ‘Als arbeidsongeschikte heb je in eerste instantie contact met je ziekenfonds voor de communicatie met de arbeidsgeneesheer. Maar we willen met CM meer doen dan dat. Het is een moeilijke periode, daarom is het belangrijk om je ondersteund te voelen.’

Twee pijlers

Wat biedt CM aan? De twee belangrijkste pijlers zijn de CM-Gezondheidsacademie en de CM-gezondheidsconsulent. CM-leden kunnen jaarlijks een gratis gesprek met zo’n consulent inplannen. Bovendien biedt de CM-Gezondheidsacademie extra activiteiten aan in jouw buurt. ‘We zochten een goede mix van thema’s. De infosessies, workshops, cursussen of webinars kunnen gaan over veerkracht, het ontwikkelen van talenten maar even goed over het financiële of administratieve werk dat erbij komt kijken’, vult Jolien aan.

Mentale zorg

‘Tot slot voorziet CM ook in mentale hulpverlening via de diensten BloomUp en Mindlab. En vind je in het handige overzicht ook hoe je een ‘Terug-naar-werk-coördinator’ kan bereiken. De coördinator start een begeleiding op om te kijken hoe je het beste terug aan het werk gaat’, sluit Jolien af.

Dal

Uit een diep dal kruipen, neemt tijd in beslag. Dat ondervond Wendy die in 2021 met een burn-out werd geconfronteerd. Twee jaar lang werkte ze aan zichzelf en haar weg terug. ‘Vandaag geef ik nog altijd les maar heel andere vakken en in een kleinere school’, vertelt Wendy. Het is één van de beslissingen die ze nam tijdens haar herstelperiode. ‘Ik heb ervoor gekozen mij professioneel te laten begeleiden en heb alles in mijn leven onder de loep genomen: werk, omgeving, voeding, activiteiten … Ik pakte mijn fysieke klachten aan, iets wat ik altijd maar had uitgesteld. Ik stelde lijstjes op met wat ik wilde en wat ik niet wilde.’

Mustafa Haraq en WendyToverformule

Er werden niet meteen grote knopen doorgehakt ‘want als je slecht in je vel en je hoofd zit, is het niet goed om drastische beslissingen te nemen’, zegt Wendy. Geleidelijk aan werd het haar duidelijk hoe ze haar leven wilde inrichten. ‘Hoe ik wilde leven en niet meer geleefd wilde worden’, zegt Wendy. Of er een toverformule tegen een burn-out is? ‘Allicht niet, maar voor mij hielp het enorm om terug te keren naar de bron, om bewuster te leven. Dat klinkt zweverig’, lacht Wendy, ‘zeker als je er nog bij vertelt dat je aan meditatie en ademhalingsoefeningen doet en gaat wandelen in de natuur.’

Zelfzorg

‘Feit is dat we meer voor onszelf moeten zorgen. Ik zorg ervoor dat ik voldoende slaap en let op mijn voeding. Ik sport meer, omring me met leuke mensen en trek er regelmatig op uit. Allemaal zaken waarvoor ik vroeger weinig of geen aandacht had. Ik dacht dat ik altijd maar bezig-bezig moest zijn.’ Zo besliste Wendy bijvoorbeeld ook om sociale media links te laten liggen. ‘Ik wil echt met mensen praten in plaats van te swipen en te scrollen op een scherm.’

Pandemie

Voor burn-outcoach Mustafa Harraq van ACV Limburg is het niet verwonderlijk dat mensen in onze maatschappij afhaken. ‘Mensen krijgen nu dagelijks evenveel prikkels als de gemiddelde mens in de middeleeuwen in zijn hele leven. Geen wonder dat we onszelf verliezen en ons verdoven met games, Netflix, drank, pillen … En dat al vanaf zeer jonge leeftijd.’ Vandaag zijn er 560.000 langdurig zieken in België, van wie 60 procent spanningsklachten heeft. ‘En er staan er nog eens zoveel op het punt om ook in die statistieken terecht te komen. Dat is een regelrechte pandemie. Naast zelfzorg is het dan ook belangrijk dat er wordt ingezet op de juiste omkadering op de werkvloer, zodat er duurzame inzetbaarheid wordt gecreëerd.’